spårhund (język szwedzki)

spårhund (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pies tropiący[1], tropowiec[2]
odmiana:
(1.1) en spårhund, spårhunden, spårhundar, spårhundarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) hund
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
szw. spåra + hund → tropić + pies
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 449.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.