trakcja (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtrakʦ̑ʲja], AS: [trakcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kolej. trasa lub sieć tras przystosowana do ruchu pojazdów szynowych^[1]

(1.2) kolej. szyny, kable i urządzenia zainstalowane na trakcji (1.1)^[1]

(1.3) kolej. napęd pojazdów szynowych zależny od rodzaju zainstalowanego silnika^[1]

(1.4) kolej. dział kolejnictwa zajmujący się zastosowaniem napędów do celów przewozowych^[1]

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trakcja	trakcje
dopełniacz	trakcji	trakcji / przest. trakcyj[2]
celownik	trakcji	trakcjom
biernik	trakcję	trakcje
narzędnik	trakcją	trakcjami
miejscownik	trakcji	trakcjach
wołacz	trakcjo	trakcje

przykłady:

(1.2) Dwudziestosiedmiolatek spod Warszawy popełnił samobójstwo rzucając się na trakcję elektryczną.

(1.3) Rzadko zdarza się, że maszynista posiada uprawnienia do prowadzenia lokomotyw wszystkich trzech trakcji.

składnia:

kolokacje:

(1.3) trakcja parowa / spalinowa / elektryczna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) trasa

(1.3) napęd

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. trakcyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też trakcja w Wikipedii

tłumaczenia:

źródła: