szatniarz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃatʲɲaʃ], AS: [šatʹńaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba pracująca w szatni instytucji o otwartym lub półotwartym dostępie (teatry, szkoły), przyjmująca i wydająca odzież wierzchnią w czasie pobytu klientów w tych instytucjach; zob. też szatniarz w Wikipedii
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szatniarz szatniarze dopełniacz szatniarza szatniarzy celownik szatniarzowi szatniarzom biernik szatniarza szatniarzy narzędnik szatniarzem szatniarzami miejscownik szatniarzu szatniarzach wołacz szatniarzu szatniarze - przykłady:
- (1.1) Za odzież pozostawioną w szatni szatniarz nie odpowiada.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szatnia ż, szata ż
- forma żeńska szatniarka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cloakroom attendant
- białoruski: (1.1) гардэробшчык m
- bułgarski: (1.1) гардеробиер m
- francuski: (1.1) vestiaire m, employé m de vestiaire
- hiszpański: (1.1) guardarropa m
- nowogrecki: (1.1) ιματιοφύλακας m
- rosyjski: (1.1) гардеробщик m
- ukraiński: (1.1) гардеробник m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.