szantaż (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃãntaʃ], AS: [šãntaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) wymuszanie czegoś na kimś pod groźbą ujawnienia jakichś kompromitujących lub wstydliwych informacji o tym kimś; także pod groźbą wykonania czynu innego typu (np. przemocy wobec bliskich)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szantaż szantaże dopełniacz szantażu szantaży / szantażów celownik szantażowi szantażom biernik szantaż szantaże narzędnik szantażem szantażami miejscownik szantażu szantażach wołacz szantażu szantaże - przykłady:
- (1.1) Politycy są częstymi ofiarami szantażu.
- (1.1) Zbrodnią jest wymuszanie groźbą i szantażem podpisywania deklaracji o współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa – mówił ks. Jerzy Popiełuszko[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) stosować szantaż
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szantażysta m, szantażystka ż, szantażowanie n, zaszantażowanie n
- zdrobn. szantażyk m
- czas. szantażować ndk., zaszantażować dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. chantage, franc. chanter
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) blackmail
- baskijski: (1.1) xantaia
- białoruski: (1.1) шантаж m
- bułgarski: (1.1) шантаж m
- czeski: (1.1) vyděračství n
- duński: (1.1) afpresning w
- esperanto: (1.1) ĉantaĝo
- francuski: (1.1) chantage m
- hiszpański: (1.1) chantaje m
- interlingua: (1.1) chantage
- islandzki: (1.1) fjárkúgun ż
- niemiecki: (1.1) Erpressung ż
- nowogrecki: (1.1) εκβιασμός m
- rosyjski: (1.1) шанта́ж m
- szwedzki: (1.1) utpressning w
- ukraiński: (1.1) шантаж m
- węgierski: (1.1) zsarolás
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.