stragarz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈstraɡaʃ], AS: [stragaš], zjawiska fonetyczne: wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) etn. bud. przest. szeroka belka umieszczana w poprzek pod innymi belkami pułapu dla jego podtrzymania, przebiegająca przez środek izby^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stragarz	stragarze
dopełniacz	stragarza	stragarzy / rzad. stragarzów
celownik	stragarzowi	stragarzom
biernik	stragarz	stragarze
narzędnik	stragarzem	stragarzami
miejscownik	stragarzu	stragarzach
wołacz	stragarzu	stragarze

przykłady:

(1.1) Generał wlazł na wysokie posłanie łóżka, usiadł w kucki i zwrócił się do sierżanta, który wyprężony jak struna, zginał kark, żeby nie uszkodzić pompona przy kapeluszu, zawadzającego o stragarz powały niskiego pokoju. (S. Żeromski: O żołnierzu tułaczu)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sosrąb, sosręb, przest. siestrzan, przest. siostrzan, daw. podciąg, daw. tram, daw. siestrzoń, daw. reg. siostrzeń, daw. reg. sostroń, daw. reg. sostruń, daw. reg. siostrzeniec, daw. reg. siestrzeniec, daw. reg. siostrzamb

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: sosrąb

źródła: