spor (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
spor (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) spór, sprzeczka
- (1.2) proces sądowy, rozprawa
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik spor spory dopełniacz sporu sporů celownik sporu sporům biernik spor spory wołacz spore spory miejscownik sporu sporech narzędnik sporem spory - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
spor (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) ślad
- (1.2) kolej. tory
- (1.3) mot. pas ruchu
- odmiana:
- (1) et spor, sporet, spor, sporene
- przykłady:
- (1.1) Hunden fulgte sporene i sneen. → Pies podążył za śladami na śniegu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.3) vognbane
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. spore
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.nord. spor
- uwagi:
- źródła:
spor (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- спор
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
spor (język turecki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.