sne (język duński)
- wymowa:
- Dania: [ˈsneˀ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
czasownik
- (2.1) o śniegu padać; śnieżyć
- odmiana:
- (1) en sne, sneen, blm
- (2.1) at sne, sner, sneede, sneet
- przykłady:
- (1.1) Sne dannes, når vanddamp fryser højt oppe i Jordens atmosfære ved temperaturer under 0 ℃. → Śnieg tworzy się, gdy para wodna wysoko w atmosferze ziemskiej zamarza w temperaturach poniżej 0 ℃.
- (1.1) Hunden fulgte sporene i sneen. → Pies podążył za śladami na śniegu.
- (2.1) Det har sneet i mange dage nu. → Śnieg pada już od wielu dni.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) snefog → zamieć śnieżna • snestorm → śnieżyca • evig sne → wieczny śnieg
- synonimy:
- (1.2) kokain, slang. coke, slang. cola
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- evig sne • ude i den kolde sne
- etymologia:
- st.nord. snjór
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.