sprzeczka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ostra, energiczna wymiana zdań między osobami niezgadzającymi się ze sobą[1]
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sprzeczka sprzeczki dopełniacz sprzeczki sprzeczek celownik sprzeczce sprzeczkom biernik sprzeczkę sprzeczki narzędnik sprzeczką sprzeczkami miejscownik sprzeczce sprzeczkach wołacz sprzeczko sprzeczki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kłótnia, zwada, awantura, niesnaski, niezgoda, pot. pyskówka, pot. scena, scysja, przest. swary, utarczki, zatarg, zwada, eufem. ostra wymiana zdań, scysja[2]; st.pol. swarzenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) spór, konflikt, starcie, tarcia, pot. udry, waśń, zatarg, zgrzyt, zwada, niezgoda, poróżnienie, potyczka, kwasy, nieporozumienie[2]
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. sprzeczać się ndk., posprzeczać się dk.
- przym. sprzeczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) quarrel
- jidysz: (1.1) מחלוקת n (machlojkes), מחלוקה ż (machlojke)
- ukraiński: (1.1) суперечка ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.