spleen (język polski)

wymowa:
(spolszczona) ‹splin›
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) stan poczucia beznadziejności i apatii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wiadomość ta odrazu napełniła mię spleenem, trzeba było bowiem zrezygnować ze snu, a kto wie, może nawet i z drzemki[1].
(1.1) Kazik chodził smutny, mówiąc, że spleen go zżera.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przygnębienie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. spleen
uwagi:
(1.1) inna pisownia splin
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: splin
źródła:
  1. Wacław Filochowski, Przez kraj wód, duchów i zwierząt (wyd. 1926)

spleen (język angielski)

spleen #8 (1.1)
wymowa:
enPR: splēn, IPA: /spliːn/, SAMPA: /spli:n/
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) anat. śledziona

rzeczownik niepoliczalny

(2.1) daw. zły humor
odmiana:
(1.1) lp spleen; lm spleens
(2.1) lp spleen; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. splenetic
rzecz. splenitis
związki frazeologiczne:
vent one's spleen
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Angielski - części ciała
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.