sorg (język norweski (bokmål))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żal, smutek
(1.2) żałoba
(1.3) zmartwienie
odmiana:
sorg, sorgen, sorger, sorgene
przykłady:
(1.1) I mye visdom er det mye sorg.[1]Wielka mądrość to wielki smutek.
(1.2) Etter kongens død, ble det erklært en tredagers sorg i hele kongeriket.Po śmierci króla ogłoszono trzydniową żałobę w całym królestwie.
(1.3) Ikke ta sorgene forskudd.Nie martw się na zapas.
składnia:
kolokacje:
å være i sorg • dyp sorg
synonimy:
(1.1) anger, fortvilelse, tristhet, vemod
(1.2) lidelse
(1.3) bekymring
antonimy:
glede, lykke
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. sørge
rzecz. omsorg m, sorgløshet
przym. sorgløs, sorgfull, sørgelig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

sorg (język szwedzki)

wymowa:
[sår:j]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zmartwienie, smutek, troska[1]
(1.2) żałoba[1]
odmiana:
(1) en sorg, sorgen, sorger, sorgerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) sorgemarsch
(1.2) landssorg
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. sorglig, sorglös, sorgsen, sorgfri
rzecz. sorglöshet
przym. sorgsent
przysł. sorgsent
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 443.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.