anger (język angielski)
- wymowa:
- amer. IPA: /ˈæŋ.ɡɚ/ lub /ˈeɪŋ.ɡɚ/
- wymowa amerykańska
-
- znaczenia:
rzeczownik niepoliczalny
czasownik przechodni
- (2.1) gniewać, wkurzać, wnerwiać
czasownik nieprzechodni
- (3.1) gniewać się, wkurzać się, wnerwiać się
- odmiana:
- (1) lp anger; blm
- przykłady:
- (1.1) She gave vent to her anger. → (Ona) dała upust swojej złości.
- (1.1) He stalked away in anger. → Odszedł w gniewie.
- (1.1) She wreaked her anger on his car. → Wyładowała swój gniew na jego samochodzie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) anger management
- synonimy:
- (1.1) fury, rage
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. angry
- przysł. angrily
- związki frazeologiczne:
- vent one's anger on somebody
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.