rage (język angielski)

wymowa:

IPA: /ɹeɪdʒ/

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wściekłość, gniew, furia

czasownik

(2.1) szaleć, wściekać się

odmiana:

przykłady:

(1.1) William was white with rage. → William był blady z wściekłości.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. enrage

rzecz. enragement

związki frazeologiczne:

fly into a rage

etymologia:

uwagi:

źródła:

rage (język francuski)

wymowa:

​

IPA: [ʁaʒ]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wet. med. wścieklizna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) rage de dents

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. rager

związki frazeologiczne:

faire rage

etymologia:

łac. rabies^[1]

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Francuski - Choroby i dolegliwości

źródła:

rage (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) furia, wściekłość, rozjuszenie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) accesso de rage - atak furii

synonimy:

(1.1) cholera, irritation, ira, furor, rabie, furia, phrenesia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: