martwić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈmartfʲiʨ̑], AS: [martfʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
znaczenia:

czasownik

(1.1) wzbudzać niepokój, obawę, smutek

czasownik zwrotny martwić się

(2.1) niepokoić się, smucić się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) starzać
(2.1) trapić się, daw. sumować się, gw. (Śląsk Cieszyński) frasować się, tropić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. zmartwić się
rzecz. martwienie n, zmartwienie n
przym. zmartwiony
związki frazeologiczne:
nie chcę cię martwić, ale → zwrot poprzedzający przekazanie przykrych wiadomości lub przestrogi
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.