skupić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. skupiać)

(1.1) zebrać coś w jednym miejscu, blisko siebie
(1.2) skoncentrować coś

czasownik przechodni dokonany (ndk. skupować)

(2.1) zebrać coś, kupując

czasownik zwrotny dokonany skupić się (ndk. skupiać się)

(3.1) zebrać się, znaleźć się w jednym miejscu
(3.2) skoncentrować się, myśleć intensywnie
odmiana:
(1.1-2, 2.1) koniugacja VIa
(3.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Musimy skupić wszystkie pionki przy bazie przeciwnika.
(1.2) Skupiłem mocno swoje myśli, by szybko rozwiązać zadanie.
(1.2) Lupa skupiła światło w jednym punkcie.
(2.1) W czasach kryzysu ich firma skupiła dużo niechcianego sprzętu.
(3.1) Cały oddział skupił się w jednym okopie.
(3.2) Nie mogłam się skupić, bo mój brat cały czas sobie podśpiewywał w pokoju obok.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zebrać, skoncentrować
(1.2) zebrać, skoncentrować
(3.1) skoncentrować się, zebrać się
(3.2) skoncentrować się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skup m, skupienie n, skupisko n, kupowanie n
przym. skupiony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.