skup (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) działalność polegająca na kupowaniu z różnych źródeł określonych produktów w celach zarobkowych
- (1.2) punkt, w którym prowadzi się skup (1.1)
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 2. os. lp rozk. od: skupić
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skup skupy dopełniacz skupu skupów celownik skupowi skupom biernik skup skupy narzędnik skupem skupami miejscownik skupie skupach wołacz skupie skupy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. skupić
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rumuński: (1.1) cumpărare ż
- źródła:
skup (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) drogi (kosztowny)
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) zbiór
- odmiana:
- (1.1) m skup, ż skupa, n skupo
- (2.1) lp skup, skupa, skupu, skup, skupom, skupu, skupe; lm skupovi, skupova, skupovima, skupove, skupovima, skupovima, skupovi
- przykłady:
- (1.1) Stanovi su skupi i nedostupni većini stanovništva[1]. → Mieszkania są drogie i dla większości ludności niedostępne.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) jeftin
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.