siec (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɕɛʦ̑], AS: [śec], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) ciąć coś na drobne kawałki
- (1.2) bić, chłostać, smagać
- (1.3) uderzać mocno czymś ostrym, zwłaszcza bronią
- (1.4) o deszczu, wichrze: zacinać, smagać
- odmiana:
- przykłady:
- (1.3) Ktoś coś mówi do tłumaczki, ale rycerze właśnie wstają i z mieczami na siebie skaczą, sieką, aż zbroi kawałki i tarcz wokół pryskają…[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. sieczny
- rzecz. sieczna ż, sieczka ż, sieczkarnia ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- jidysz: (1.2) שמײַסן (szmajsn)
- rosyjski: (1.1) сечь, рассекать; (1.2) сечь; (1.3) сечь
- źródła:
- ↑ Grażyna Plebanek, Przystupa, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.