siec (język polski)

wymowa:
IPA: [ɕɛʦ̑], AS: [śec], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik

(1.1) ciąć coś na drobne kawałki
(1.2) bić, chłostać, smagać
(1.3) uderzać mocno czymś ostrym, zwłaszcza bronią
(1.4) o deszczu, wichrze: zacinać, smagać
odmiana:
przykłady:
(1.3) Ktoś coś mówi do tłumaczki, ale rycerze właśnie wstają i z mieczami na siebie skaczą, sieką, zbroi kawałki i tarcz wokół pryskają[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. sieczny
rzecz. sieczna ż, sieczka ż, sieczkarnia ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • jidysz: (1.2) שמײַסן (szmajsn)
  • rosyjski: (1.1) сечь, рассекать; (1.2) сечь; (1.3) сечь
źródła:
  1. Grażyna Plebanek, Przystupa, 2007, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.