serafitka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. zakonnica z katolickiego Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik serafitka serafitki dopełniacz serafitki serafitek celownik serafitce serafitkom biernik serafitkę serafitki narzędnik serafitką serafitkami miejscownik serafitce serafitkach wołacz serafitko serafitki - przykłady:
- (1.1) Matka Boża Bolesna jest dla serafitek przykładem żarliwego umiłowania Boga i zjednoczenia z Chrystusem.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) klasztor / konwent / kościół / juniorat / nowicjat / postulat / prowincja / prowincjałat serafitek[2]
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zakonnica ż, siostra ż
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. seraf mos, serafin mos, Serafin mos, Serafina ż
- przym. seraficki, seraficzny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. seraficki < pol. seraf < łac. seraph, łac. seraphus
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ www.kapucyni.ofm.pl
- ↑ tylko w wielowyrazowych nazwach własnych używamy wielkiej litery; zobacz też: Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 156.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.