serafitka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. zakonnica z katolickiego Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Matka Boża Bolesna jest dla serafitek przykładem żarliwego umiłowania Boga i zjednoczenia z Chrystusem.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) klasztor / konwent / kościół / juniorat / nowicjat / postulat / prowincja / prowincjałat serafitek[2]
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zakonnica ż, siostra ż
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. seraf mos, serafin mos, Serafin mos, Serafina ż
przym. seraficki, seraficzny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. seraficki < pol. seraf < łac. seraph, łac. seraphus
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. www.kapucyni.ofm.pl
  2. tylko w wielowyrazowych nazwach własnych używamy wielkiej litery; zobacz też: Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 156.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.