seraficzny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌsɛraˈfʲiʧ̑nɨ], AS: [serafʹičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) poet. anielski, piękny, wzniosły
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik seraficzny seraficzna seraficzne seraficzni seraficzne dopełniacz seraficznego seraficznej seraficznego seraficznych celownik seraficznemu seraficznej seraficznemu seraficznym biernik seraficznego seraficzny seraficzną seraficzne seraficznych seraficzne narzędnik seraficznym seraficzną seraficznym seraficznymi miejscownik seraficznym seraficznej seraficznym seraficznych wołacz seraficzny seraficzna seraficzne seraficzni seraficzne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) seraficki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. seraf mos, seraficzność ż, serafin mos, serafitka ż
- przym. seraficki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. seraf + -icki < łac. seraph
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) seraphic
- francuski: (1.1) séraphique
- portugalski: (1.1) seráfico
- włoski: (1.1) serafico
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.