seler (język polski)

seler (1.1)
seler (1.2) korzeniowy
seler (1.2) naciowy
wymowa:
, IPA: [ˈsɛlɛr], AS: [seler]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Apium graveolens[1], roślina warzywna; zob. też selery w Wikipedii
(1.2) spoż. korzeń lub liście selera (1.1)
(1.3) selerydaw. gw. więz. włosy[2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Seler należy siać w kwietniu.
(1.2) Słonie nie jedzą selera i pietruszki.
(1.2) Muszę kupić dziś dwa selery na surówkę do obiadu.
składnia:
kolokacje:
(1.2) korzeń / nać / natka selera • sok / surówka z selera • seler naciowy
synonimy:
(1.2) reg. (Poznań) selera[3], gw. (Górny Śląsk) celer, zeler
(1.3) pierze[2]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) roślina warzywna[4]
(1.2) jarzyna, warzywo korzeniowe[4]
hiponimy:
(1.1) frigga[5], globus[5], seler jabłkowy[5], seler odrzański[5], zwindra[5]
holonimy:
(1.2) włoszczyzna
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. selerowce nmos, selerowate nmos, selery m lm
przym. selerowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) wł. sellero < lomb. selleri < łac. selinum < gr. σέλινον
(1.3) od (1.1)
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Apium graveolens” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. 1 2 Słowniczek gwary więziennej, „Język Polski” nr 10/1913, s. 298.
  3. Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 246.
  4. 1 2 Zofia Dobrakowska-Kopecka, Kazimiera Pyszkowska, Warzywa z mojego ogródka, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987, s. 91.
  5. 1 2 3 4 5 Zofia Dobrakowska-Kopecka, Kazimiera Pyszkowska, Warzywa z mojego ogródka, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987, s. 96.

seler (język kaszubski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. seler
(1.2) spoż. seler
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

seler (quenya)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) siostra
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Słownik Quenyi. Licencja CC-BY-SA 3.0

seler (język wilamowski)

seler (1.2)
seler (1.3)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. Apium L.[1], seler
(1.2) pot. bot. ogrod. Apium graveolen L., seler zwyczajny
(1.3) spoż. seler[2][3]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1-2) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Rośliny
(1.3) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Jedzenie
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Apium” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 307.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 356.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.