saletra (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) roln. nawóz zawierający azot[1]
- (1.2) spoż. substancja chemiczna, składnik zaprawy peklowej
- (1.3) chem. azotan mający znaczenie techniczne
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik saletra saletry dopełniacz saletry saletr celownik saletrze saletrom biernik saletrę saletry narzędnik saletrą saletrami miejscownik saletrze saletrach wołacz saletro saletry - przykłady:
- (1.1) Na jednym kamieniu kładli ciasno związany nitką kłębuszek ze szmatki zawierający kalichlorek, czyli specjalną mieszankę siarki, węgla drzewnego i saletry nawozowej. Uderzony drugim kamieniem, kłębuszek ów wybuchał (…)[2]
- (1.2) Pekluję mięsiwa w solance z saletrą i przyprawami.
- (1.3) W górnictwie używa się mieszaniny saletry z trotylem.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.3) saletra amonowa • saletra chilijska • saletra indyjska • saletra sodowa • saletra wapniowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nawóz
- (1.2) substancja
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. saletralnia ż, saletrol mrz, saletrzak mrz, saletrzarnia ż
- czas. saletrować ndk.
- przym. saletrowy, saletrzany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. sal petri → sól skalna[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.3) saltpetre
- bawarski: (1.1) Salniter
- białoruski: (1.1) салетра ż; (1.2) салетра ż; (1.3) салетра ż
- bułgarski: (1.3) селитра ż
- czeski: (1.3) ledek m
- farerski: (1.1) salpetur n; (1.2) salpetur n; (1.3) salpetur n
- fiński: (1.3) salpietari
- interlingua: (1.3) salpetra
- jidysz: (1.3) סאַליטרע ż
- kaszubski: (1.1) salpéter m; (1.2) salpéter m; (1.3) salpéter m
- niemiecki: (1.3) Salpeter m
- rosyjski: (1.3) селитра ż
- szwedzki: (1.3) salpeter w
- ukraiński: (1.3) селітра ż
- węgierski: (1.3) salétrom
- wilamowski: (1.3) salniter
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.