siarka (język polski)

siarka (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈɕarka], AS: [śarka], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu S i liczbie atomowej 16; zob. też siarka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	siarka
dopełniacz	siarki
celownik	siarce
biernik	siarkę
narzędnik	siarką
miejscownik	siarce
wołacz	siarko

przykłady:

(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma siarka?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. S

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. siarczan mrz, siarnik mrz

przym. siarkowy, siarczany, siarczysty

przysł. siarczyście

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *sěra

źródłosłów nazwiska Siarka

uwagi:

(1.1) zobacz też: indeksy pierwiastków chemicznych

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sulfur, bryt. sulphur
• arabski: (1.1) كبريت m
• baskijski: (1.1) sufre
• białoruski: (1.1) сера ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) серка ż
• bułgarski: (1.1) сяра ż
• buriacki: (1.1) хүхэр
• cerkiewnosłowiański: (1.1) жꙋпелъ m
• chorwacki: (1.1) sumpor m
• czeski: (1.1) síra
• duński: (1.1) svovl w/n
• esperanto: (1.1) sulfuro
• francuski: (1.1) soufre m
• hiszpański: (1.1) azufre m
• islandzki: (1.1) brennisteinn m
• japoński: (1.1) 硫黄 (いおう)
• jidysz: (1.1) שוועבל (szwebl)
• kaszubski: (1.1) sarka ż
• kataloński: (1.1) sofre m
• litewski: (1.1) siera ż
• łaciński: (1.1) sulfur n, sulphur n, sulpur n
• łotewski: (1.1) sērs
• macedoński: (1.1) сулфур m
• mongolski: (1.1) хүхэр
• niderlandzki: (1.1) zwavel
• niemiecki: (1.1) Schwefel
• nowogrecki: (1.1) θειάφι n
• ormiański: (1.1) ծծումբ
• portugalski: (1.1) enxofre m
• rosyjski: (1.1) сера ż
• słowacki: (1.1) síra ż
• szwedzki: (1.1) svavel
• ukraiński: (1.1) сірка ż
• volapük: (1.1) sulfin
• węgierski: (1.1) kén
• wilamowski: (1.1) švāvuł m, śwaowuł m
• włoski: (1.1) zolfo m

źródła: