rwać (język polski)

wymowa:

IPA: [rvaʨ̑], AS: [rvać]

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) wydobywać, wyrywać

(1.2) szarpiąc dzielić coś na części

(1.3) boleć w uciążliwy, długotrwały sposób

(1.4) posp. uwodzić, podrywać

czasownik zwrotny rwać się

(2.1) być chętnym

(2.2) dzielić się na części wskutek szarpania

odmiana:

przykłady:

(1.1) Dentysta rwie ząb.

(1.2) Kobiety rwały bieliznę na bandaże i przynosiły ostatni kawałek chleba, a jak i tego zabrakło, to choć słowo pocieszenia. (E. Rydz-Śmigły, Wrzesień 1939 w relacjach i wspomnieniach)

(1.3) Rwie mnie w krzyżu już drugi dzień. To chyba korzonki.

(1.4) Na ostatniej dyskotece rwałem niezłą laskę.

(2.1) Chłopaki rwą się do roboty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.4) podwalać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zrywka ż, oberwaniec mos, rwanie n, urwanie n, rwa ż

czas. przerywać, podrywać, wyrywać

przym. zrywkowy

związki frazeologiczne:

gdzie cienko, tam się rwie • rwać oczy/rwać oko • rwać włosy z głowy

etymologia:

prasł. *rъvati, prasł. *rovǫ / prasł. *rujǫ → 'rozrywać, rozszarpywać, przerywać; drzeć, targać'^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tear; (1.2) tear
• esperanto: (1.2) ŝiri; (2.2) ŝiriĝi
• japoński: (1.2) 破る (2.2) 破れる
• nowogrecki: (1.1) βγάζω, αποσπώ; (1.2) σκίζω, σχιζω; (1.3) τρώω; (1.4) βγάζω
• rosyjski: (1.1) рвать; (1.2) рвать
• ukraiński: (1.1) рвати; (1.2) рвати
• wilamowski: (1.2) raeisa, rajsa, rȧjsa

źródła: