uwodzić (język polski)
- wymowa:
- IPA: [uˈvɔʥ̑iʨ̑], AS: [uvoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany
- (1.1) porywać, ujmować kogoś czymś; czarować, oczarować kogoś; pot. podrywać kogoś
- (1.2) niepostrzeżenie, skrycie oszukiwać, mamić; wpływać na kogoś
- odmiana:
- (1.1-2) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik uwodzić czas teraźniejszy uwodzę uwodzisz uwodzi uwodzimy uwodzicie uwodzą czas przeszły m uwodziłem uwodziłeś uwodził uwodziliśmy uwodziliście uwodzili ż uwodziłam uwodziłaś uwodziła uwodziłyśmy uwodziłyście uwodziły n uwodziłom uwodziłoś uwodziło tryb rozkazujący niech uwodzę uwódź niech uwodzi uwódźmy uwódźcie niech uwodzą pozostałe formy czas przyszły m będę uwodził,
będę uwodzićbędziesz uwodził,
będziesz uwodzićbędzie uwodził,
będzie uwodzićbędziemy uwodzili,
będziemy uwodzićbędziecie uwodzili,
będziecie uwodzićbędą uwodzili,
będą uwodzićż będę uwodziła,
będę uwodzićbędziesz uwodziła,
będziesz uwodzićbędzie uwodziła,
będzie uwodzićbędziemy uwodziły,
będziemy uwodzićbędziecie uwodziły,
będziecie uwodzićbędą uwodziły,
będą uwodzićn będę uwodziło,
będę uwodzićbędziesz uwodziło,
będziesz uwodzićbędzie uwodziło,
będzie uwodzićczas zaprzeszły m uwodziłem był uwodziłeś był uwodził był uwodziliśmy byli uwodziliście byli uwodzili byli ż uwodziłam była uwodziłaś była uwodziła była uwodziłyśmy były uwodziłyście były uwodziły były n uwodziłom było uwodziłoś było uwodziło było forma bezosobowa czasu przeszłego uwodzono tryb przypuszczający m uwodziłbym,
byłbym uwodziłuwodziłbyś,
byłbyś uwodziłuwodziłby,
byłby uwodziłuwodzilibyśmy,
bylibyśmy uwodziliuwodzilibyście,
bylibyście uwodziliuwodziliby,
byliby uwodziliż uwodziłabym,
byłabym uwodziłauwodziłabyś,
byłabyś uwodziłauwodziłaby,
byłaby uwodziłauwodziłybyśmy,
byłybyśmy uwodziłyuwodziłybyście,
byłybyście uwodziłyuwodziłyby,
byłyby uwodziłyn uwodziłobym,
byłobym uwodziłouwodziłobyś,
byłobyś uwodziłouwodziłoby,
byłoby uwodziłoimiesłów przymiotnikowy czynny m uwodzący, nieuwodzący ż uwodząca, nieuwodząca uwodzące, nieuwodzące n uwodzące, nieuwodzące imiesłów przymiotnikowy bierny m uwodzony, nieuwodzony uwodzeni, nieuwodzeni ż uwodzona, nieuwodzona uwodzone, nieuwodzone n uwodzone, nieuwodzone imiesłów przysłówkowy współczesny uwodząc, nie uwodząc rzeczownik odczasownikowy uwodzenie, nieuwodzenie - przykłady:
- (1.1) Pan Jan uwodzi tylko mężatki.
- (1.2) Dał się uwieść pozorom.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) podrywać, kokietować
- (1.2) zwodzić
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. uwodzicielstwo n, uwodziciel m, uwodzicielka ż, uwiedzenie n, uwodzenie n
- czas. wodzić, uwieść dk.
- przym. uwodzicielski
- przysł. uwodzicielsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) seduce
- duński: (1.1) lokke, forføre
- esperanto: (1.1) delogi; (1.2) delogi
- francuski: (1.1) séduire
- galicyjski: (1.1) seducir
- hiszpański: (1.1) seducir, atraer
- islandzki: (1.1) tæla
- kataloński: (1.1) seduir
- niemiecki: (1.1) verfūhren
- portugalski: (1.1) seduzir
- rosyjski: (1.1) соблазнять, обольщать
- szwedzki: (1.1) förföra
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.