runa (język polski)

pergamin zapisany runami (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈrũna], AS: [rũna], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. jęz. znak pisma runicznego; zob. też Runy w Wikipedii

(1.2) ezot. gry wideo magiczny symbol lub niewielki przedmiot z takim symbolem

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) runolog • runologia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. runy nmos

przym. runiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• słowacki: (1.1) runa ż

źródła:

runa (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈru.na]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. litera z alfabetu run

(1.2) zabytek pisma runicznego

(1.3) (Argentyna i Boliwia) bot. rodzaj małego ziemniaka

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) Indianin

odmiana:

(1) lm runas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) escrito con runas → napisany runami

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.3) papa

(2.1) indio

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. rúnico, daw. runo

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) p.łac. runa < goc. rûna

(2) z języka keczua

uwagi:

(1.2) przeważnie w lm

źródła:

runa (język łaciński)

runa (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) oszczep, dziryt^[1]

(1.2) pismo runiczne^[1]

odmiana:

(1.1-2) rūna, rūnae (deklinacja I)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rūna	rūnae
dopełniacz	rūnae	rūnārum
celownik	rūnae	rūnīs
biernik	rūnam	rūnās
ablatyw	rūnā	rūnīs
wołacz	rūna	rūnae

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

runa (język łotewski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mowa (zdolność mówienia)

(1.2) mowa, przemówienie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) runas orgāni → narządy mowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. runāšana

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

runa (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) runa^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. runový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

runa (język szwedzki)

runor (1.1)

wymowa:

[²r'u:na]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) hist. jęz. runa^[1]

odmiana:

(1.1) en runa, runan, runor, runorna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) runinskrift

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

runa (język włoski)

rune (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈru.na/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. jęz. runa

odmiana:

(1.1) lp runa; lm rune

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) runologia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. runite ż

przym. runico

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: