dziryt (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈʥ̑irɨt], AS: [ʒ́iryt], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rodzaj broni drzewcowej, odmiana włóczni znana od czasów prehistorycznych; zob. też dziryt w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.1) Dziryt przeznaczony był do walki wręcz.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dzirycik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) tur. < arab.[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 23.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.