rozjemca (język polski)
- wymowa:
- IPA: [rɔzʲˈjɛ̃mʦ̑a], AS: [rozʹi ̯ẽmca], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) sędzia, którego zadaniem jest rozstrzygnięcie sporu, pogodzenie wrogich sobie stron
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rozjemca rozjemcy dopełniacz rozjemcy rozjemców celownik rozjemcy rozjemcom biernik rozjemcę rozjemców narzędnik rozjemcą rozjemcami miejscownik rozjemcy rozjemcach wołacz rozjemco rozjemcy - przykłady:
- (1.1) Rozjemca musiał pilnować, aby walczący przestrzegali reguł pojedynku[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) mediator, moderator
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pośrednik
- hiponimy:
- (1.1) negocjator
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rozjemstwo n, rozejm mrz
- przym. rozjemczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mediator, umpire, arbitrator, peacemaker
- francuski: (1.1) conciliateur, arbitre
- włoski: (1.1) paciere m, riconciliatore m
- źródła:
- ↑ Krew i kamień, Tomasz Kołodziejczak, 2003 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.