pośrednik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba pośrednicząca, załatwiająca sprawy między jakimiś osobami
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pośrednik pośrednicy dopełniacz pośrednika pośredników celownik pośrednikowi pośrednikom biernik pośrednika pośredników narzędnik pośrednikiem pośrednikami miejscownik pośredniku pośrednikach wołacz pośredniku pośrednicy depr. M. i W. lm: (te) pośredniki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pośrednictwo n, pośredniak m, pośredniość ż, zapośredniczenie n, pośredniczenie n
- forma żeńska pośredniczka ż
- czas. pośredniczyć ndk.
- przym. pośredni, pośredniczy, średni
- przysł. pośrednio
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) middleman, go-between, mediator
- arabski: (1.1) وسيط m, سمسار m
- baskijski: (1.1) bitartekari, bitarteko
- chorwacki: (1.1) posrednik m
- czeski: (1.1) zprostředkovatel m
- francuski: (1.1) intermédiaire m, médiateur m
- interlingua: (1.1) mediator
- niemiecki: (1.1) Mittelsmann m
- szwedzki: (1.1) förmedlare w
- włoski: (1.1) mezzano m, intermediario m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.