puf (język polski)

puf (1.1)
wymowa:
IPA: [puf], AS: [puf]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) niski, miękki mebel służący do siedzenia lub za podnóżek
(1.2) dom publiczny dla więźniów w obozie

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: pufa

wykrzyknik

(3.1) odgłos sapania
(3.2) wykrzyknik podkreślający gwałtowne zniknięcie czegoś
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Obok naszej wersalki stały zawsze dwa pufy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pufa
(1.2) puff
(3.1) puff
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) stołek
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pufa ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. pouf
(1.2) niem. Puff
uwagi:
W mowie potocznej zamiast normatywnej formy rodzaju męskiego powszechnie występuje niesłownikowa forma żeńska pufa[1][2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „puf czy pufa?” w: Poradnia językowa PWN.
  2. Hasło „Puf (a nie: pufa)” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.

puf (volapük)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ent. wesz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz volapük, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.