przekupność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co przekupne; cecha tych, którzy są przekupni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przekupność przekupności dopełniacz przekupności przekupności celownik przekupności przekupnościom biernik przekupność przekupności narzędnik przekupnością przekupnościami miejscownik przekupności przekupnościach wołacz przekupności przekupności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) przekupność + D.
- kolokacje:
- (1.1) przekupność urzędników / celników / policjantów / sędziów / lekarzy
- synonimy:
- (1.1) sprzedajność
- antonimy:
- (1.1) nieprzekupność
- hiperonimy:
- (1.1) nieuczciwość
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przekupstwo n, przekup m, przekupień m, przekupnik m, przekupa ż, przekupka ż, przekupywanie n, przekupienie n, kupiec mos
- czas. przekupywać ndk., przekupić dk.
- przym. przekupny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. przekupny + -ość
- uwagi:
- Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) падкупнасць ż, прадажнасць ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) прадажнасьць ż
- niemiecki: (1.1) Bestechlichkeit ż
- rosyjski: (1.1) продажность ż
- ukraiński: (1.1) продажність ż
- źródła:
- ↑
Hasło „przekupność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.