przekupny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʃɛˈkupnɨ], AS: [pšekupny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dający się przekupić
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik przekupny przekupna przekupne przekupni przekupne dopełniacz przekupnego przekupnej przekupnego przekupnych celownik przekupnemu przekupnej przekupnemu przekupnym biernik przekupnego przekupny przekupną przekupne przekupnych przekupne narzędnik przekupnym przekupną przekupnym przekupnymi miejscownik przekupnym przekupnej przekupnym przekupnych wołacz przekupny przekupna przekupne przekupni przekupne - przykłady:
- (1.1) Traktują Boga jak przekupnego urzędnika, a modlitwę jak koniak dla lekarza, żeby uważnie przeciął czyrak na tyłku[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przekupny policjant / celnik / polityk / urzędnik / lekarz / ordynator
- synonimy:
- (1.1) sprzedajny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kupiec mos/mrz, przekupność ż, przekupstwo n, przekup m, przekupień m, przekupnik m, przekupa ż, przekupka ż, przekupywanie n, przekupienie n
- czas. przekupywać ndk., przekupić dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) corruptible, venal
- francuski: (1.1) vénal
- hiszpański: (1.1) venal, sobornable
- niemiecki: (1.1) bestechlich, käuflich, korrupt
- nowogrecki: (1.1) αργυρώνητος, διεφθαρμένος, σάπιος
- rosyjski: (1.1) продажный
- źródła:
- ↑ Krystyna Kofta, Złodziejka pamięci, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.