koniak (język polski)
koniak (1.1) w koniakówce
koniaki (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈkɔ̃ɲak], AS: [kõńak], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kulin. rodzaj mocnego alkoholu, wytwarzanego we wschodniej Francji; zob. też koniak w Wikipedii
- (1.2) geol. trzeci wiek późnej kredy[1], trwający 89,3 – 85,8 milionów lat temu; zob. też koniak (geologia) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik koniak koniaki dopełniacz koniaku koniaków celownik koniakowi koniakom biernik koniak koniaki narzędnik koniakiem koniakami miejscownik koniaku koniakach wołacz koniaku koniaki - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik koniak dopełniacz koniaku celownik koniakowi biernik koniak narzędnik koniakiem miejscownik koniaku wołacz koniaku - przykłady:
- (1.1) Wejdź! Napijemy się po lampce koniaku.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koniakówka ż
- zdrobn. koniaczek m
- przym. koniakowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) od nazwy francuskiego miasta Cognac[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cognac; (1.2) Coniacian
- arabski: (1.1) كونياك
- baskijski: (1.1) koñak
- białoruski: (1.1) каньяк m
- bułgarski: (1.1) коняк m
- chorwacki: (1.1) konjak m
- czeski: (1.1) koňak m
- duński: (1.1) cognac w, konjak w, kognak w
- fiński: (1.1) konjakki
- francuski: (1.1) cognac m
- hiszpański: (1.1) coñac m
- interlingua: (1.1) cognac, aquardente
- islandzki: (1.1) koníak n
- jidysz: (1.1) קאָניאַק m (konjak)
- kataloński: (1.1) conyac m; (1.2) Coniacià m
- niemiecki: (1.1) Cognac m, Kognak m
- norweski (bokmål): (1.1) konjakk m
- norweski (nynorsk): (1.1) konjakk m
- nowogrecki: (1.1) κονιάκ n
- rosyjski: (1.1) коньяк m
- szwedzki: (1.1) konjak w
- ukraiński: (1.1) коньяк m
- wenedyk: (1.1) koniak m
- węgierski: (1.1) borpárlat
- źródła:
- ↑ Andrzej T. Solecki, Rozwój strukturalny epiwaryscyjskiej pokrywy platformowej w obszarze synklinorium północnosudeckiego, w: Żelażniewicz, A., Wojewoda, J., Cieżkowski, W., [red.] – Mezozoik i Kenozoik Dolnego Śląska, 19-36, WIND, Wrocław 2011, s. 21.
- ↑ Maciej E. Halbański, Leksykon sztuki kulinarnej, wydanie III, Wydawnictwo „Watra”, Warszawa 1987, s. 35.
koniak (wenedyk)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) koniak[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „koniak” w: Słownik Wenedycko-Polski.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.