nieprzekupność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. cecha tego, co jest nieprzekupne; cecha tych, którzy są nieprzekupni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nieprzekupność nieprzekupności dopełniacz nieprzekupności nieprzekupności celownik nieprzekupności nieprzekupnościom biernik nieprzekupność nieprzekupności narzędnik nieprzekupnością nieprzekupnościami miejscownik nieprzekupności nieprzekupnościach wołacz nieprzekupności nieprzekupności - przykłady:
- (1.1) Nadaje się na psa stróżującego dzięki nieprzekupności i wrodzonej niechęci do obcych[1].
- składnia:
- (1.1) nieprzekupność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) niesprzedajność
- antonimy:
- (1.1) przekupność, sprzedajność
- hiperonimy:
- (1.1) uczciwość
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nieprzekupienie n
- przym. nieprzekupny
- przysł. nieprzekupnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. nieprzekupny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) incorruptibility
- białoruski: (1.1) непадкупнасць ż, непрадажнасць ż
- francuski: (1.1) incorruptibilité ż
- niemiecki: (1.1) Unbestechlichkeit ż
- rosyjski: (1.1) неподкупность ż, непродажность ż
- ukraiński: (1.1) непідкупність ż, непродажність ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.