prymicjant (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) neoprezbiter odbywający prymicje[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prymicjant prymicjanci dopełniacz prymicjanta prymicjantów celownik prymicjantowi prymicjantom biernik prymicjanta prymicjantów narzędnik prymicjantem prymicjantami miejscownik prymicjancie prymicjantach wołacz prymicjancie prymicjanci - przykłady:
- (1.1) Rodzice udzielili prymicjantowi błogosławieństwa.
- (1.1) Zazwyczaj prymicjanci od razu zostają proboszczami.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) neoprezbiter
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) prezbiter, kapłan
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. prymicje lm nmos, prymicja ż
- przym. prymicyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. prymicje + -ant < łac. primitiae
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „prymicjant” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ www.tgn.diecezja.tarnow.pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.