rodzice (język polski)

rodzice (1.1) z dziećmi

wymowa:

IPA: [rɔˈʥ̑iʦ̑ɛ], AS: [roʒ́ice], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) ojciec i matka

(1.2) dwoje opiekunów pełniących rolę rodzicielską

odmiana:

(1.1-2) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	rodzice
dopełniacz	rodziców
celownik	rodzicom
biernik	rodziców
narzędnik	rodzicami
miejscownik	rodzicach
wołacz	rodzice

przykłady:

(1.1) Jej rodzice są bardzo wyrozumiali i pozwalają jej chodzić do dyskoteki, mimo że ma tylko czternaście lat.

(1.1) W kościele spotkaliśmy rodziców Mateusza.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rodziciele, starzy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rodziciel mos, rodzic mos, rodzicielka ż

przym. rodzicielski

związki frazeologiczne:

rodzice chrzestni

etymologia:

lm od rodzic

Forma ta pochodzi od daw. B. lm, w M. lm funkcjonowała forma rodzicy^[1].

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) parents
• chiński standardowy: (1.1) 父母 (fùmǔ), 爸妈 (bàmā); (1.2) 家长 (jiāzhǎng)
• esperanto: (1.1) gepatroj
• francuski: (1.1) parents
• hiszpański: (1.1) padres m lm
• japoński: (1.1) 親 (おや, oya), 両親 (りょうしん, ryōshin), 父母 (ふぼ, fubo)
• niemiecki: (1.1) Eltern lm
• nowogrecki: (1.1) γονείς m lm
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• rosyjski: (1.1) родители lm
• ukraiński: (1.1) батьки lm
• wilamowski: (1.1) ełdyn m lm
• włoski: (1.1) genitori m

źródła: