prozaik (język polski)

wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) liter. pisarz tworzący utwory prozą, najczęściej powieści i nowele
(1.2) przen. rzad. człowiek praktyczny, nie oddający się wyższym porywom[1][2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Nie wiadomo z daleka, kto nadchodzi z głębi literackich czeluści. Poeta z Petersburga? Prozaik z Wiednia? Scenarzysta z Birmy? Bajkopisarka z Seulu? Maleńki liryk z Japonii? Tym razem jest to dramaturg z Botswany. - ((…)) - mówi[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. proza ż, prozaiczność ż
forma żeńska prozaiczka ż
przym. prozaiczny, prozatorski
przysł. prozaicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) prosaist
  • baskijski: (1.1) prosalari
  • białoruski: (1.1) празаік m
  • bułgarski: (1.1) прозаик m
  • czeski: (1.1) prozaik
  • estoński: (1.1) proosakirjanik
  • francuski: (1.1) prosateur
  • hiszpański: (1.1) prosador
  • interlingua: (1.1) prosator
  • litewski: (1.1) prozininkas m, prozaikas m
  • łotewski: (1.1) prozaiķis m
  • macedoński: (1.1) прозаик, прозаист
  • niemiecki: (1.1) Prosaist m, Prosaschriftsteller m
  • portugalski: (1.1) prosador m
  • słowacki: (1.1) prozaik
  • szwedzki: (1.1) prosaförfattare
  • ukraiński: (1.1) прозаїк
  • węgierski: (1.1) prózaíró
  • włoski: (1.1) prosatore
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „prozaik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
  3. ↑ Tygodnik Powszechny, nr 50, Kraków, 1994 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.

prozaik (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) liter. prozaik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. próza ż, prozaickosť ż
forma żeńska prozaička ż
przym. prozaický
przysł. prozaicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

prozaik (język słoweński)

wymowa:
IPA: /prozaik/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) liter. prozaik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. proza ż
przym. prozaičen
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.