prozaiczka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta, która pisze utwory prozą
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prozaiczka prozaiczki dopełniacz prozaiczki prozaiczek celownik prozaiczce prozaiczkom biernik prozaiczkę prozaiczki narzędnik prozaiczką prozaiczkami miejscownik prozaiczce prozaiczkach wołacz prozaiczko prozaiczki - przykłady:
- (1.1) Bardzo długo nie widziałam siebie jako prozaiczki, zajmowałam się tylko poezją[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. proza ż
- forma męska prozaik m
- przym. prozaistyczny, prozatorski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- nowogrecki: (1.1) συγγραφέας ż, πεζογράφος ż
- słowacki: (1.1) prozaička ż
- źródła:
- ↑ Zaworska Helena, Nam idzie o życie: dzienne rodaków rozmowy, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1991, s. 103.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.