powstrzymywać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌpɔfsṭʃɨ̃ˈmɨvaʨ̑], AS: [pofsṭšỹmyvać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.nazal.akc. pob.
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. powstrzymać)

(1.1) zatrzymywać coś lub kogoś w miejscu
(1.2) pohamowywać kogoś lub coś zapobiegając czemuś
(1.3) przerywać jakieś działanie

czasownik zwrotny niedokonany powstrzymywać się (dk. powstrzymać się)

(2.1) rezygnować ze zrobienia czegoś, nie pozwalać sobie na coś
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIIIa
(2.1) koniugacja VIIIa
przykłady:
(1.2) Często bywa tak, że jakiś drobiazg może stać się kroplą, która przepełnia czarę i powstrzymywane przez kogoś uczucia dają swój wyraz w sposób wybuchowy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zatrzymywać, wstrzymywać, hamować, blokować
(1.2) zapobiegać, tłumić, dusić, dławić
(1.3) wstrzymywać
(2.1) pohamowywać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. powstrzymanie, powstrzymywanie
czas. powstrzymać, trzymać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.