wstrzymywać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wstrzymać)

(1.1) powodować zatrzymanie czegoś, co ma się poruszać

(1.2) odkładać na później

czasownik zwrotny niedokonany wstrzymywać się (dk. wstrzymać się)

(2.1) nie pozwalać sobie na co

(2.2) nie wykonywać czegoś przez pewien czas

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zatrzymywać

(1.2) zawieszać

(2.1) powstrzymywać się, powściągać się

(2.2) odczekiwać, zaprzestawać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wstrzymywanie n, wstrzymanie n

czas. trzymać, wstrzymać dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (2.2) abstenoj
• angielski: (1.1) ban, belay, snarl, stop, bring to a halt; (1.2) withhold, defer, put off; (2.1) abstain; (2.2) abstain
• jidysz: (1.1) פֿאַרהאַלטן (farhaltn); (1.2) פֿאַרהאַלטן (farhaltn)

źródła: