wstrzymać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wstrzymywać)

(1.1) aspekt dokonany od: wstrzymywać

czasownik zwrotny dokonany wstrzymać się (ndk. wstrzymywać się)

(2.1) aspekt dokonany od: wstrzymywać się
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wstrzymywanie n, wstrzymanie n, trzymanie n
czas. wstrzymywać ndk., trzymać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wstrzymywać
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wstrzymywać się
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.