portyk (język polski)

portyk (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) archit. przednia część budowli przed wejściem głównym, z rzędem kolumn; zob. też portyk w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	portyk	portyki
dopełniacz	portyku	portyków
celownik	portykowi	portykom
biernik	portyk	portyki
narzędnik	portykiem	portykami
miejscownik	portyku	portykach
wołacz	portyku	portyki

przykłady:

(1.1) Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona^[1].

(1.1) Najbardziej reprezentacyjną częścią gmachu jest wsparty na ośmiu kolumnach korynckich główny portyk, do którego prowadzą wielkie, szerokie schody^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) czterokolumnowy / dwunastokolumnowy / filarowy / joński / koryncki / okazały / południowy / północny / prostokątny / starożytny / sześciokolumnowy / wybudować / wznieść / zaprojektować portyk • portyk Salomona / wejściowy • ozdobiony / zwieńczony portykiem • dom / gmach z portykiem • portyk bazyliki / katedry / urzędu • fryz portyku

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) budynek

holonimy:

meronimy:

(1.1) kapitel, kolumna

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. portyczek mrz

przym. portykowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. porticus

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) porch, portico
• francuski: (1.1) portique m
• hiszpański: (1.1) pórtico m
• łaciński: (1.1) porticus m, ambulatio ż
• nowogrecki: (1.1) προστώο n
• włoski: (1.1) portico m

źródła: