pontyfik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) staroż. rel. kapłan w starożytnym Rzymie, który należał do kolegium czuwającego nad formalną stroną kultu religijnego; zob. też pontyfik w Wikipedii

(1.2) przen. rel. papież lub inny wyższy duchowny

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pontyfik	pontyfikowie
dopełniacz	pontyfika	pontyfików
celownik	pontyfikowi	pontyfikom
biernik	pontyfika	pontyfików
narzędnik	pontyfikiem	pontyfikami
miejscownik	pontyfiku	pontyfikach
wołacz	pontyfiku	pontyfikowie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pontifex

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pontifex m, pontyfikat m, pontyfikał m, pontyfikalium n

przym. pontyfikalny

przysł. pontyfikalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. pontifex < łac. ponti + -fex → budowniczy mostów; metaforyczne określenie przewodnika duchowego, który „buduje mosty” pomiędzy tym co ziemskie, a tym boskie

(1.2) od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pontiff; (1.2) pontiff
• białoruski: (1.1) пантыфік m; (1.2) пантыфік m
• łaciński: (1.1) pontifex m
• niemiecki: (1.1) Pontifex m
• nowogrecki: (1.1) ποντίφικας m; (1.2) ποντίφικας m
• ukraiński: (1.1) понтифік m

źródła: