pontyfikał (język polski)
pontyfikał (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔ̃ntɨˈfʲikaw], AS: [põntyfʹikau̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. księga liturgiczna używana przez katolickich biskupów; zob. też pontyfikał w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pontyfikał pontyfikały dopełniacz pontyfikału pontyfikałów celownik pontyfikałowi pontyfikałom biernik pontyfikał pontyfikały narzędnik pontyfikałem pontyfikałami miejscownik pontyfikale pontyfikałach wołacz pontyfikale pontyfikały - przykłady:
- (1.1) W pontyfikale z XVI w. znaleziono dokładny opis tego obrzędu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pontyfikał rzymski / rzymsko-niemiecki • Pontyfikał Erazma Ciołka • Pontyfikał Płocki
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) księga
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pontifex mos, pontyfik mos, pontyfikalia lm nmos, pontyfikat mrz
- przym. pontyfikalny
- przysł. pontyfikalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. pontificale
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pontifical
- czeski: (1.1) pontifikál
- francuski: (1.1) pontifical
- łaciński: (1.1) pontificale
- niemiecki: (1.1) Pontifikale n
- słowacki: (1.1) pontifikál m
- włoski: (1.1) pontificale m, ponteficale m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.