polenta (język polski)
polenta (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kulin. ludowa włoska potrawa z mąki z dodatkami; zob. też polenta w Wikipedii
- (1.2) staroż. kulin. starorzymska zupa z ziaren zbóż lub mąki[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik polenta polenty dopełniacz polenty polenty celownik polencie polentom biernik polentę polenty narzędnik polentą polentami miejscownik polencie polentach wołacz polento polenty - przykłady:
- (1.1) Gdzie niegdzie wije się wązka smużka dymu, z palonej wprost na piasku trzciny, przy której się polenta warzy z garści kukurydzy[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) gotować / wymieszać / nałożyć polentę • garnek / łyżka / talerz polenty
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) pulynta
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) potrawa
- (1.2) zupa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł. polenta < łac. polenta
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) polenta
- niemiecki: (1.1) Polenta ż
- portugalski: (1.1) polenta ż
- włoski: (1.1) polenta ż
- źródła:
- ↑
Hasło „polenta” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Maria Konopnicka, Na rybaczych lagunach (wyd. 1898)
polenta (język angielski)
a polenta (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik policzalny lub niepoliczalny
polenta (język portugalski)
uma polenta (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
polenta (język włoski)
una polenta (1.1)
- wymowa:
- IPA: /po.'lɛn.ta/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: po•len•ta
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kulin. polenta
- (1.2) pogard. gęsta papka, breja
- odmiana:
- (1) lp polenta; lm polente
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) una polenta dolce → polenta z mąki kasztanowej • una polenta gialla → polenta kukurydziana • una fetta di polenta → kawałek polenty
- synonimy:
- (1.1) pot. reg. pulenda; daw. polenda
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mangiapolenta m/ż, polentaio m, polentata ż, polentone m
- zdrobn. polentina ż
- zgrub. polentona ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. polenta[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „polenta” w: treccani.it.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.