breja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈbrɛja], AS: [brei ̯a]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. gęsta, nieprzyjemnie wyglądająca ciecz
- (1.2) pot. nieapetyczne jedzenie[1]
- (1.3) pot. błoto, topiący się śnieg[2]
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Z kranu, zamiast wody, wyleciała jakaś ohydna breja.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) war. bryja, żybura
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Brei[3][4], niem. Brühe[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) размазня ż
- rosyjski: (1.1) баланда, месиво
- włoski: (1.1) polta ż, poltiglia ż
- źródła:
- ↑ Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, str.38
- ↑ Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, str.38
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 38.
- 1 2
Hasło „braja” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.