wylecieć (język polski)

wymowa:
IPA: [vɨˈlɛʨ̑ɛ̇ʨ̑], AS: [vylećėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wylatywać)

(1.1) aspekt dokonany od: wylatywać
odmiana:
(1.1) zob. wylatywać
przykłady:
(1.1) Tamten ramionami ruszył, jakoś głupio roześmiał sia i wyleciał na dwór[1].
(1.1) Wacek, który siedział na miejscu obok kierowcy, wyleciał przez przednią szybę[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. lecieć, latać, dolecieć
rzecz. wylotek m, wylot mrz, lot
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wylatywać
źródła:
  1. Halina Auderska, Babie lato, 1974, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Mariusz Urbanek, Kisielewscy : Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.