warzyć (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈvaʒɨʨ̑], AS: [važyć]
homofon: ważyć
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) techn. utrzymywać ciecz w stanie wrzenia
(1.2) daw. (współcz. gw. (Śląsk Cieszyński)[1]) gotować
(1.3) przygotowywać piwo
(1.4) otrzymywać sól poprzez odparowanie solanki

czasownik zwrotny warzyć się

(2.1) o produktach mlecznych podczas podgrzewania: zmieniać postać poprzez wytrącanie się drobinek ściętego białka
odmiana:
(1.1-4) koniugacja VIb
(2.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.2) Po co się gęś piecze na rożnie a rosół tłusty warzy w garnuszku?[2]
(1.3) Dawniej piwo warzono głównie w klasztorach.
(2.1) Śmietana nieumiejętnie dodana do sosu, warzy się natychmiast.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. warzenie n, uwarzenie n, zwarzenie n, warząchew ż, warzonka ż, warzywo n, warzywko n, warzywnik m, warzywniak m, war m, warzelnia ż, warzelnictwo n, warzywniczy mrz
czas. uwarzyć dk., zwarzyć dk.
przym. warzywniczy, warzywny, warzelniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
nie mylić z: ważyć
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gotować
źródła:
  1. Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.
  2. Józef Ignacy Kraszewski Tomko Prawdzic, wyd. Karol Wild, Lwów 1866, s. 44.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.