rożen (język polski)
rożen (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈrɔʒɛ̃n], AS: [rožẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kulin. pręt z metalu do opiekania mięsa nad ogniem
- (1.2) kulin. piec z rożnami (1.1) – elektryczny lub na opał
- (1.3) kulin. jadłodajnia serwująca tanie dania z rusztu, frytki i fast foody
- (1.4) daw. żart. szpada, rapier[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rożen rożny dopełniacz rożna rożnów celownik rożnowi rożnom biernik rożen rożny narzędnik rożnem rożnami miejscownik rożnie rożnach wołacz rożnie rożny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) baranina / kurczak / mięso z rożna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pręt
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. rożenek m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) skewer, spit
- białoruski: (1.1) шампур m
- nowogrecki: (1.1) σούβλα ż
- rosyjski: (1.1) шампур m
- ukraiński: (1.1) рожен m, шампур m
- wilamowski: (1.1) brötfonn ż, brȫtfonn ż, brötfaonn ż, • brötfon
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.