podsłuch (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈpɔtswux], AS: [potsu̯uχ], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przechwytywanie i monitorowanie komunikacji elektronicznej, radiowej lub telefonicznej
(1.2) każda forma odbierania lub utrwalania rozlegającego się dźwięku przez osoby inne niż obecne w podsłuchiwanym miejscu lub te, do których dźwięk jest adresowany
(1.3) treść pozyskana dzięki podsłuchowi (1.1) lub (1.2)
(1.4) urządzenie, którym wykonywany jest podsłuch (1.1) lub (1.2); zob. też pluskwa (podsłuch) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.2) Nadajnik podsłuchowy idealnie nadający się do podsłuchu pomieszczeń.
(1.3) Dzięki opublikowanym podsłuchom opinia publiczna od podszewki poznała prawdziwą twarz politycznych elit.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.4) pluskwa
antonimy:
hiperonimy:
(1.1-2) obserwacja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. słuch mrz, podsłuchiwacz m, podsłuchiwaczka ż, podsłuchiwanie n, podsłuchanie m
czas. podsłuchiwać ndk., podsłuchać dk.
przym. podsłuchowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.