podpalenie (język polski)
podpalenie (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔtpaˈlɛ̃ɲɛ], AS: [potpalẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) umyślne podłożenie ognia mające na celu wywołanie pożaru; zob. też podpalenie w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik podpalenie podpalenia dopełniacz podpalenia podpaleń celownik podpaleniu podpaleniom biernik podpalenie podpalenia narzędnik podpaleniem podpaleniami miejscownik podpaleniu podpaleniach wołacz podpalenie podpalenia - przykłady:
- (1.1) Strażacy stwierdzili, że pożar lasu nie był efektem uderzenia pioruna, lecz celowego podpalenia.
- (1.1) Ubezpieczenia nieobejmujące podpaleń są nielegalne.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. podpalać, palić
- rzecz. podpalaczka ż, palaczka ż, palnik mrz, podpalacz, zapalenie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) arson
- duński: (1.1) brandstiftelse w
- hindi: (1.1) आगज़नी ż (āgazanī)
- hiszpański: (1.1) incendio provocado m
- niemiecki: (1.1) Brandstiftung ż
- nowogrecki: (1.1) εμπρησμός m
- rosyjski: (1.1) поджог m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.