pensjonarz (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. uczeń prywatnej szkoły męskiej
(1.2) przest. podopieczny zakładu dobroczynnego
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Biskup opłacał czesne kilku pensjonarzy.
(1.2) Kąpiele dla pensjonarzy odbywają się raz w tygodniu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) stały pensjonarz
(1.2) pokoje pensjonarzy
synonimy:
(1.1) pensjonariusz
(1.2) pensjonariusz
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) uczeń
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pensja ż, pensyjka ż, pensjonara ż, pensjonareczka ż
forma żeńska pensjonarka ż
czas. pensjonować ndk.
przym. pensjonarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. pensionnaire[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pensjonariusz
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pensjonariusz
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pensjonarz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.